De afgelopen week (en nog wel langer) is het tropisch warm. Onnederlands warm zeggen sommigen. Dat zijn mensen die weten wat de Nederlandse cultuur is en vreemde en afwijkende verschijnselen al snel als onnederlands betitelen.
Zij vergeten dat ons hele land ooit door vreemden is gekoloniseerd. En nog langer geleden: dat ons huidige leefgebied gewoon een tropisch klimaat kende. Maar dat is wel erg lang geleden.
Toch zijn er mensen die ook daar hun hele ziel en zaligheid in kunnen leggen. Op grote diepten blijkt dat onze ondergrond ooit recht onder de zon heeft gelegen. Klapperbomen, mooie vissen, en misschien wel rieten rokjes. Fraaie gedachten en mooie vondsten.
Maar aan mij is dat archeologische gefrunnik niet besteed. Ik moet het op een presenteerblaadje krijgen.
Zoals afgelopen dinsdag. Vanuit het deel van het gemeentehuis dat nog in gebruik is (en zelfs als tijdelijk commandocentrum dienst gaat doen bij de WKfinale) viel mijn oog op een detail bij uitgravingen. Het bordes voor het stadhuis wordt helemaal aangepakt en aan de oostzijde is nu een groot gat. En bijgevolg een grote berg zand. In die berg zand zag ik iets wat op een ananas leek. Die kan toch niet uit die opgraving zijn gekomen? Het moest wel een fossiel zijn: een fossiele ananas!
Richar Leaky, eat your heart out! Hier is de ontdekking van de eeuw. Wat heet van de mensheid. Geen missing link maar gewoon het oudste wat je kunt vinden: een fossiel uit de tijd dat het tropische klimaat nog floreerde in ons kikkerlandje. En dat in perfecte staat.
Een klein rot plekje, oké, maar verder het bewijs dat Doetinchem de hoofdstad moet zijn geweest van equatoriaal Nederland.
