lage entree

Wat een tegenvaller zei A. toen we over de Hofstraat liepen richting Amphion. Ik wist meteen wat-ie bedoelde. De entree lijkt op de "artist impression" zo ruim. Kijk op de website http://www.amphion.nl/ en loop in de harde werkelijkheid langs en je ziet het, een lage entree.

De architecten weten het geweldig te showen, met glimmende folders, interactieve rondleiding en mooie mensen, maar het blijft nep. Zeker die mooie mensen.

Op die beelden lijkt het of je als Jonas de bek van een walvis in loopt. Maar als ik het zo zie is 't net hoog genoeg om de deur op te krijgen, zonder dat-ie tegen de kap boven de entree vastloopt.

Maar the proof of the pudding is in it's eating. Stoot je hoofd niet.

Gerrit Geuvers

chemische werken

Was het wel leuk bij de huldiging van de Graafschap? Nou 'k dacht het wel. Ik dacht dat Muslu en consorten de superboeren waren, maar het zijn de supporters. Ze hebben zich super gedragen, maar ook wel een beetje onholpen. De foto's en de tv-beelden zijn oogverblindend en aandoenlijk. Als het plein echter leeg wordt is duidelijk dat de duren steen van het plein zwaar te verduren heeft gehad onder het bengaals vuur en andere chemische werken.

Ook de aanwzigheid van een rugzakje deed mij een beetje pijn. Wie zat daar aan vast en wat is van hem geworden. Affijn, het zal vast goed zijn afglopen met hem want van onze kenners van de jeugdcultuur, Jeffrey en Raymond begreep ik dat op een kleine schermutseling na het pleingebeuren netjes was verlopen. Goed nieuws: de krentebomen hebben de tsunami van supporters overleefd.

Maar toch ziet het er triest uit.

Gerrit Geuvers

T-shirts over penzen

Niet om mijn gelijk te halen, dat slaat ook helemaal nergens op, maar de beide scenario's van "ballen in de buik" deden zich voor. Gefoeter omdat ze gingen verliezen, en het euforische omdat we in de laatste minuut wonnen.
De frustratie bij Go Ahead was begrijpelijk groot. Maar op http://www.kowet.nl/ zijn ze - direct na de wedstrijd - wel erg fair. En leuke foto's! Onder andere een paar blote penzen. Oei.
De voorbereiding van de huldiging is intensief. Van minuut tot minuut wordt het uitgewerkt. Vanwege de tv-registratie. De T-shirt-handel draait overuren. Ben benieuwd hoeveel leuke (zie http://tinyurl.com/ybsu296) en minder leuke shirts er zijn. Als ze maar om die dikke penzen blijven zitten.
Morgen eerst ook nog gewoon tegen Omniworld.

Graafschap: ballen in de buik

In between days, tussen hoop en vrees. Deze zaterdag is zo'n dag. Het kampioenschap van de Jupilerleague is aan de orde. Gisteren verloor Cambuur tegen MVV. Morgen moet de Graafschap winnen van Go Ahead Eagles (een mooi affiche zou Tom Egberts zeggen.
En vandaag kun je niets. Een beetje twitteren, muziekje erbij, boodschappen doen en mezelf voorstellen hoe het morgen is. Het gevoel van het winnende doelpunt, in de laatste minuut, het raspende geluid van een harde bal in het net, zo voelt het ook in mijn buik. En dan die euforie opspringen, juichen, elkaar in de armen vliegen. Kampioenen, kampioenen, ole, ole. Het stadion ontploft zegt de verslaggever dan. Nou ik ook.
De andere kant is een gelijkspel of verlies. Een hele wedstrijd lang kijk ik spelers naar voren en foeter op risicoloos terugspelen. Vanaf rij 10 strooi ik met aanwijzingen, goedbedoeld maar o zo onhoorbaar. En mijn buurman toeter ik moppers in zijn oor. Er is niets gewonnen, maar ook nog niets verloren.
En deze dag is dan beide: opwinding voor niets, maar wel opwinding.

Gerrit Geuvers