oudejaarskroegentest

Met oudejaar hing tout Doetinchem altijd bij 't nieuwe Vermaeck er met de benen uit, volgens Henny Haggeman in de Gelderlander van 29 december. Hij kan het weten, want het is zijn vak. Een vak dat flink erodeert nadat de oudejaarstrekpleister afgelopen augustus failliet is gegaan. Gelukkig had Haggeman een scala aan tips om de periode tussen het bakken van oliebollen en het eten te overbruggen.
Een korte test tussen half zes en half zeven.
Het is koud in de stad, dus loopt er bijna niemand rond. Intensieve kruisbestuiving is niet aan de orde. Het lijkt daardoor erg rustig. Die rust is overigenspijnlijk het geval bij een aantal cafés. Een drietal heeft het eind van de middag druk: Luther, Merleijn en Hattrick. Paddy's is echter dé kroeg voor de oudejaarsborrel. In een tent voor de ingang hangen de jassen en er staan mensen voor de deur. Achter de beslagen ramen staat het mudvol. Ik heb me er niet gewaagd. "Dit is gewoon niet leuk meer," hoorde ik vertrekkende gasten zeggen. Ik neem aan dat het de drukte betreft, want Kunst met Peren, de band van dienst, maakt er altijd wel een feestje van. De band bij Gringo's was geweldig. De naam, helaas, is foetsie. Een zesmansband met strakke covers. Uiterst dansbaar ook, maar er waren te weinig mensen binnen. Bij Luther en Fred & Douwe lopen veel kleine kruimels. Waarschijnlijk ook veel jonge ouders. In het rokerige Luther krijg ik meelijden met ze.
Bij Merleijn is het ook rokerig, maar geen kleine kinderen. Vooral 30-ers en 40-ers. En natuurlijk Eric Sloot die met een drummer optrad. Ook in de andere kroegen hadden 30-ers, 40-ers de overhand. Bij Hattrick trad ook een man op. Het klonk nogal skithutterig. Het publiek was jong: 20-ers. Ik was daar dus snel klaar.
Per saldo, Merleijn was het gezelligst. Gringo's had de beste muziek. Maar Paddy's het meeste publiek. De winnaar van de avond.

Heel Nederland bedolven onder sneeuw, heel Nederland...?

Nee! Een klein stukje van het land biedt dapper weerstand tegen de ongemakken van de winter. In de Achterhoek, in ieder geval in Doetinchem is er geen sneeuw te zien. Komt dat nou door die Green Deal? Een mooi succes, illustratief voor wat we in deze regio vermogen.
Vanochtend op zoek geweest naar schaatsplekjes. Zelfs ondergelopen weilanden kraakten nog vervaarlijk. Dat wordt dus een saai dagje binnenzitten. Fietsen is ook niets in het Montferland is de bosgrond hard bevroren, da's niet goed voor mijn kruis. En de wegen zijn zout van het strooien, da's niet goed voor derailleur en zo.
In mijn oektocht kwam ik langs het Achterhoekse stadion de Vijverberg. Een witte raaf: het hele veld was bedekt met sneeuw. De enige plek in de Achterhoek waar niet gevoetbald kan worden. Morgen staat Zwolle op het menu, maar dat wordt nog lastig, want juist nu is de veldverwarming kapot. Dat is dan wel weer heel erg duurzaam. Maar ik wil morgen eigenlijk wel graag onze jongens weer zien winnen.
Terwijl ik dit schrijf begint het te sneeuwen. Ik moet nog zien dat die vlokken onze Green Deal aankunnen. Echt Achterhoek.

Gerrit Geuvers

droom in rook

Het was een bouwval. Maar de laatste maand leek het er van te komen. Iemand zet hier zijn droom om in daden.

Afgelopen zomer was er beweging rond het wat viezige huis aan de Holterweg. In aanleg was het wel wat, maar zo veel mensen hadden het bekeken, dat het wel duidelijk was: geen eer meer aan te behalen. Slopen en iets nieuws.

Maar toch zag een fotograaf er brood in. In de verte gloorde zijn droom. De hele buurt hielp met de verbouwing. Het was een kwestie van weken en dan zou hij het huis kunnen gaan bewonen.

Maar dan moestn er wel een paar ruimtes bewoonbaar zijn. Een beetje solderen bij de badkamer. Een beetje smeuling bij de rieten kap.

De kap brandt aan de ene kant. Aan de andere kant rookt het. Ieder rietje is een schoorsteentje. De brandweer probeert van binnenuithet riet weg te halen. Maar het vuur sluipt overal over het dak.

Dan stort het dak in. Later de tussenvloer. Morgen resteren alleen nog de buitenmuren.

schedel

De mode was kaal en glad. Was, want als het is ondertussen wel erg gewoontjes geworden. Voor veel mannen was het natuurlijk een stuk goedkoper om met kaal hoofd door het leven te gaan. En bovendien is het heel stoer en makkelijk. Dus mannelijk.

Mannelijk is helemaal in. Tenminste voor mannen.

Het stadsplein wordt ook glad. Met grote grijze tegels waarvan nu zelfs de laatste rimpeltjes worden dichtgesmeerd. De tegels zijn stevig vast met cement. Het moet nog een tijdje uitdrogen.

Dus voorlopige kunnen de kale marktkoopmannen er niet op. Ook de kale supporters van de Graafschap moeten nog wachten met het kampioensfeest. En ook Yuri Rose kan er nog niet worden gehuldigd.

Als de schedel is uitgehard mag iedereen er op. De bouwvakkers maken er een mooie spiegel van, die naar buiten toe afgleid. Het lijkt warempel wel het topje van een schedel. Onze eigen opgraving. En dan die gevouwen handen een stukje verderop in het plantsoen. Zou het bij elkaar horen?

Minaretten in het Montferlandse bos

Vanochtend op de fiets door de Montferlandse bossen gefietst. Op de ATB, want dan zie je meer. Dat valt tegen want het is buffelen, maar als je even stilstaat kun je genieten van een rustgevende bosomgeving of van mooie vergezichten. Die verre blik komt er alleen als er flink wordt gekapt. Volgens een woordvoerder van Huis Bergh gaat dat niet zonder slag of stoot. Als je vijanden zoekt moet je bomen gaan kappen.
Mijn indruk is dat het er mooier op wordt. Ik hou wel van een beetje zicht om me heen. Een dicht bos maakt eerder depressief dan gelukkig. Niet alles hoeft gekapt, maar zo hier een daar een hectare of wat, doet goed aan het gemoed.
Nu is het beleid van de bosbeheerder om vooral dennen en sparren te kappen. Ook daar kon ik me helemaal in vonden. Lelijke sprieten die hypochonder tot nog dieper nadenken stemt. Geen vrolijke jongens, die naaldbomen. Maar nu hoor ik dat deze bomen "exoten" worden genoemd. "De exoten worden de komende jaren uit het bos verwijderd." Dan gaat mijn hart ineens politiek correct tikken.
Die mooie spar, de altijd groene minaret tussen die bleke beuken. Is het Montferland het begin van de PVV-revolutie? Hebben we hier straks het eerste autochtone bos van Nederland? Staan hier straks nog minder minaretten dan in Zwitserland?
Ik start een actie: Spaar de spar.