De markt heeft een heel ander uiterlijk gekregen. Ook een andere sfeer. Veel meer open, minder besloten. 't Is een kwestie van wennen natuurlijk. Gelukkig is een oude bekend gewoon nog aanwezig: de roeptoeter. Nooit de tijd gehad om te luisteren. Nu hoorde ik hem wel. Hij wenste ons bij de viskraam, bij de broodjes, bij de groentekraam een plezierige dag en de liefde van god of van jezus. En misschien ook wel van de heilige geest. 't Is immers bijna pinksteren.
Een gezellige man. Hij schreeuwt niet, hij praat. Maar door de toeter krijgt hij iets meer volume. Maar de mensen kijken hem niet aan. Vreemd is dat eigenlijk. Het lijkt of ze hem niet horen. Dat zou kunnen. De stem zou ook van verder weg kunnen komen. Maar toch is het vreemd dat we afwijkende mensen met onze rug groeten. Is dat nou Achterhoeks?
Hoewel een afwijking kun je het niet noemen als je gelovig bent. 't Is niet mijn ding, amar er zijn er velen die geloven. Die roeptoeter is wel vreemd. Maar toch niet gevaarlijk. En er komt een vriendelijk woord uit. Kijk die man toch eens aan, zou ik zeggen.
Gerrit Geuvers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten