Wat moet je, als je niets te doen hebt. Het is nog vakantie, dus als je eigen werk af hebt en je verder afhankelijk bent van collega's: dan heb je echt niets te doen.
Gelukkig trad Normaal op in Milo. In de oude samenstelling. Een feest voor fijnproevers van high brow rock 'n' roll en scherpe teksten. Zelfs in Deventer werd in de jaren zeventig deze muziek aanbeden. Dus waren op deze zomers dag Buzen Berend, Brekken Jan Schampschot, Wimke van Dienen en Fredrik Puntdroad een mooie invulling van wat loze uurtjes.
Het was allemaal begonnen om een expositie van Melis die het leven van Bennie Jolink in schilderijen had gevat. Bennie kwam de expo openen. Maar mijn eenzijdige culturekle kijk ging vooral uit naar de muziek uit de jaren zeventig. Normaal in dit geval.
De mannen zijn in de zestig, en dat kun je zien, maar de muziek blijft even eenvoudig als toen. Garagerock zou dat nu heten. Wij waren allemaal trots op het succes van Normaal.Daarna is alle muziek uit de provincie een aftreksel, muzikaal meestal veel beter, maar toch slappe thee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten