zondag 23 januari 2011

onzichtbaarheidsmantel

Voor velen gaat de wetenschap op grote afstand te werk. Onzichtbaar, als achter een dikfluwelen doek. De meeste politici en bestuurders weten er weinig van. En als ze het wel weten laten ze het behoorlijk afweten. Ze gaan ervan uit dat wetenschappers slimme mensen zijn.
Maar hoe dom kan een wetenschapper zijn? Oppenheimer keek met verbazing naar de verwoesting van de atoombom in Hiroshima. Maar hij wist heel goed waar hij mee bezig was en ging zelfs door toen de wapenwedloop met de nazi's afgelopen was.
Nu is het de beurt aan John Pendry. Hij is al 67 jaar maar kennelijk een groot fan van Harry Potter. De onzichtbaarheidsmantel uit de boeken van Rowling heeft hem aan het denken gezet. En, zoals dat gaat met sprookjes, meerdere mensen hebben het gelezen en werden enthousiast. Ook toevallig wetenschappers.
En daar wreekt zich de tweede illusie over wetenschap. Het is geen bezigheid van slimme, wat naieve nerds, maar het is een keiharde concurrentieslag. Wie de meest spectaculaire uitspraken doet, zonder dat ze worden afgedaan als lariekoek, krijgt het meeste geld. En het geld van het Pentagon is het meeste waard, want een onuitputtelijk bron.
Pendry heeft zijn ziel verkocht aan defensie door te zeggen dat de VS voorbereid moeten zijn op nieuwe technieken van de aanvallers. Aanvallers die ook niet stilzitten, zoals hij uit het enthousiasme tijdens zijn lezingen moet opmaken.
De wetenschap is niet alleen dom, maar ook a-moreel. Tijd om die onzichtbaarheidsmantel er af te trekken.
Gerrit Geuvers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten