niet voor voor harde werkers

De Doetinchemse uitdaging heet het, maar wat is het? Jonge honden, oude rotten. Maatschappelijk verantwoord ondernemen. En ja, zelfs maatschappelijk bewust ondernemen. Mensen, middelen en materiaal.
Fraaie woorden, maar gelukkig soms ook zo simpel, de spullenbank en cadeautjesbank.
De eerste stukjes in de krant leverden al veel reacties op van groepen mensen, instellingen en andere behoeftigen. Maar niet alle wensen werden gehonoreerd. Een bewoner van het Waterrijk was flink in zijn wiek geschoten dat zijn verzoek was afgewezen. "En waarom dan wel?" kwam hij verhaal halen in het Metzo, waar de officiële start plaatsvond.
Volgens Gerda Geurtsen, manager van de Doetinchemse Uitdaging ("maar ik doe niet het werk"), kwam dat omdat de groep mensen best zelf kon voorzien in een oplossing. En inderdaad zag de man er uit alsof hij nog wel een plakje kon missen. En zo zijn er meer die hun eigen handen uit de mouwen moeten steken.
Geurtsen en haar matchgroep pakt het streng aan. "Er moet niet een nieuwe overheid worden gecreeërd, waar mensen aankomen om de hand op te houden. Het is bijvoorbeeld voor verenigingen die heel specifiek iemand nodig hebben en bij voorkeur voor één klus. "
Is dat niet gewoon een vrijwilligerscentrale? "Nee, we doen meer. Voor een instelling die meubilair nodig heeft maken we een match met een bedrijf die zijn spullen kwijt moet. En de mensen en materialen worden geleverd door deelnemende bedrijven."
Het werk wordt gedaan door de jonge honden. Zij beoordelen een aanvraag en zij zorgen voor een match. Welbeschouwd zijn de jonge honden de enigen die in dit project echt werken, want de oude rotten zitten in het bestuur of kletsen en borrelen zich een slag in de rondte in hun netwerk. Ook heel belangrijk want anders vind je geen bedrijven die een kinderboerderij opknappen.
Bij de officiële start was er geen plek voor harde werkers. Die hete aardappel werd vakkundig doorgeschoven. Flip Juch, de animerende leider van de middag, wordt de eerste voorzitter van het bestuur. Dan hoef je niet te werken. En wethouder Kroon ook niet, hij zette de gemeente op afstand ("zelfs niet in het bestuur, maar wel structurele bijdrage"). En notaris Kamps liet duidelijk merken dat hij van de cruijffiaanse school is: het ziet er zo simpel uit, notaris zijn. Niet hard werken dus. En Geurtsen dus ook al niet. Maar zij liep in ieder geval met een zware tas het Metzo uit. Maar het kostte haar geen moeite.
Dat is denk ik de Doetinchemse Uitdaging: doe niet alles zelf, dan werk je veel te hard. Zoek mensen die het beter kunnen en je willen helpen.
Gerrit Geuvers