hondenpoep

In Doetinchem doen de lokale politici hun best om bij de inwoners binnen te komen. Posters op billboards, stands op het simonsplein en een televisiedebat op GraafschapTV.
Maar het werkt nog niet echt. Het enige effect is dat ik weet dat de verkiezingen er zijn. We hebben hier geen Uruzgan of JSF-vliegtuig. Wel een Tebecai-dossier waar politici om zijn gesneuveld, maar nu gaat het over een ambtenaar, die zich verrijkt heeft. Dat is geen politiek, dat is ergenis. Nee, volgens mij komen de politici nog niet echt binnen.
Wat komt er dan wel goed binnen?
De gemeentebelastingen. Vandaag lag de aanslag spreekwoordelijk op de deurmat.
Ik heb een Labrador. Deze hond kost mij aan de gemeenschap 64 euro. Daarvoor mag ik hem weer een heel jaar van de gemeente hebben. En lekker laten poepen.
Dat zal de gemeenschap weten. In een hondenjaar (zoals bekend gelijk aan zeven mensenjaren) laat ik hem flink te keer gaan. In het bos laat ik hem lekker loslopen. Vindt-ie leuk om dieren op te jagen. En ik ga hem dresseren dat hij de stoep over de breedte gaat beleggen. Dat moet zorgen voor een optimaal effect: verspreiding van zijn boodschap in zo veel mogelijk huiskamers met vaste vloerbedekking.
Dat is een lekkere binnenkomer bij de burger van onze stad.
Een tip voor onze politici: laat honderd honden poepen.