Gek word ik van al die lenteverhalen. Foto's van uitkomende knoppen, dartele lammetjes en het eerste kippeneitje. En blogs en tweets in lichtgele wolkjes. Wat zijn we allemaal blij, wat worden we vrolijk van die lente.
Niets lees is over platte padden. Het fietspad in de Huet is bijkans opnieuw geasfalteerd met paddenlijkjes. En wat erger is: de inhoud van de pad is in de rijrichting uitgesmeerd. De kleffe diertjes, onderweg naar hun paargrond, verdoofd door de gedachte aan de daad, platgereden door een smalle fietsband. Hoe kun je er onder komen, zou je zeggen. Maar dat is wel een verhaal waard. Het verhaal van hervonden energie, weglopend alsof een ventiel wordt opengedraaid.
Gelukkig wordt het over 12 maanden al weer lente.
Gerrit Geuvers
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten