gedoetinchemd

Het hoge woord is er uit. Het woord van het jaar 2010. Koud twee weken aan de gang en dit jaar heeft al de klapper : Doetinchemmen.
Het is een verrassend woord, want er zit een nieuwe letter in: een vierpoot! Daardoor lijkt het of er Doetinchennen staat.
Maar het is ook een wonderlijk woord. Want het heeft drie betekenissen. "Het uitstekend voor elkaar hebben" is de eerste. De tweede is "met je voeten stevig op de grond staan". En de laatste is "ruimte laten voor de ander".
Allemaal mooie betekenissen. Prettig, geruststellend, warm. Velen krijgen er een goed gevoel bij als ze horen dat deze betekenissen aan Doetinchem worden gehangen. Tijd, lijkt me zo, om lekker achterover te gaan zitten. De klus is geklaard, een zelfvoldaan gevoel.
En daar gaat het natuurlijk mis. Want uitrusten is achteruitgaan. En daarom word ik er ook niet zo warm van. Ik krijg het zelfs een beetje koud.

Hemelbestormen (1), wilde initiatieven ontplooien (2), mensen tegen de schenen schoppen (3) zouden mijn betekenissen een nieuw woord moeten zijn. Maar ik ga het niet verzinnen, want het is net zo snel oubollig als Goeienoggel. En het is net zo snel verdwenen als "het woord van het jaar" (ontvrienden, swaffelen en bokitoproof en genverbrander). Na een paar jaar hoor je er niets meer van. Gedoetinchemd betekent dan gewoon: verdwenen.