Veiligheid is een groot goed. Als het om een kwestie van veiligheid gaat "dan hoeven we niet lang na te denken". De kosten zijn niet interessant. Voor een politiek bestuurder is de dood van één mens niet te verkroppen. Dat wil zeggen de negatieve publiciteit daarna. Want vaak is een bestuurder verwijtbaar handelen aan te smeren. En dat moet te allen tijde worden voorkomen. Dus Schiphol staat vol met bodyscans. En bij bejaardenhuizen mag geen vuurwerk worden afgestoken.
Kunnen we zelf wel omgaan met het leven? Het lijkt wel of we vergeten zijn dat het leven risico's met zich meebrengt.
Zo ook met de gladheid. Ze scheuren met grote vaart door de straat: de sneeuwruimers een spoor van zout achter zich latend. Geparkeerde auto's krijgen een forse beurt. En na een dag stevige vorst is het effect al weer weg.
Overal wordt tegenwoordig gestrooid. Bang om door een roekeloze rijder te worden aangeklaagd vanwege slecht wegbeheer wordt in heel Doetinchem de weg van een nieuwe deklaag voorzien. Ieder kind weet (na een eerste keer flink te zijn uitgegleden) dat je voorzichtig moet zijn met gladheid. Dus ook iedere volwassene. Maar niet als die in een auto of op een fiets zit. Dan is die individu ineens een veeleisende weggebruiker geworden.
Wat zou het toch mooi zijn als in deze tijd van het jaar iedereen wat meer thuis bleef omdat het risico van een ongeluk te hoog wordt ingeschat. Geen oude lui meer op straat en gewoon rustig aan rijden. Heerlijk.
Veiligheid mag geld kosten. Gaat het wel om veiligheid? Of om angst om bestuurlijk te falen? Noete alle denkbare risico's worden afgedicht, uit angst om - eventueel, misschien, mogelijk - als het misgaat aansprakelijk te worden gesteld.
Dat betekent dat het voorkomen van bestuurlijk falen geld mag kosten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten