oude mannen hobby

Het is de dag dat oude mannen met een van de saaiste hobby's los worden gelaten: open monumentendag. In Doetinchem was het hoogtepunt de openstelling van de watertoren. Humor van oude mannen. Een flink eind klauteren in een monument om de stad van boven te kunnen zien. Maar wat blijkt: een beetje boom is hoger. Ik kijk tegen de kruinen van bomen. Dat is beter dan de grijze kruinen die de meeste bezoekers tooien.
Beneden gekomen maar even gekeken naar het monument zelf, een rijksmonunument immers. Ook jammer. Ik stel me iets anders voor van rijksmonumenten. Niet dat zoiets alleen maar een patriciërspand uit de 17e eeuw mag zijn, maar het bijzondere zie ik niet, behalve die mooie baksteen. Voor Doetinchemse begrippen kennelijk genoeg om er een rijksmonument van te maken.
De volgende halte waren de veelgeroemde sgrafitto's in 't Brewinc. Inderdaad heel bijzonder. Kunst uit de jaren vijftig, zoals toen wel vaker anoniem op de muren van scholen en openbare gebouwen gemaakt. Met mooie, wat fletse, kleuren, een echt circus uit de jaren vijftig vormgegeven in zacht cement, ondertussen natuurlijk lekker hard geworden. Fraai, maar kostbaar om te verplaatsen. Laten hangen zou ik dan zeggen.
De aanwezige oude mannen leiden een nog oudere man even door de school, omdat hij er zulke mooie herinneringen heeft. Ze verdwijnen achter achter een deur een gang in, lekker oude herinneringen ophalen.
De laatste halte is het stadsmuseum. Oude landkaarten (zelfs uit de 17e eeuw) van Doetinchem. Echt oude zooi dus, maar wel heel leuk om te zien (de weg naar de Holten). De opper oude hobby man deed verhaal bij de kaarten. Die heb ik bijna helemaal gemist. Maar nog wel het applausje van de andere oude mannen. een beetje wrang bij deze hobby was het inkleuren van de kadastrale kaartjes met het huidige bodemgebruik. De kaart werd er vrolijk van. Maar de dag bleef gewoon grijs.