Soms vraag ik me af waarom mensen niet een gewone hobby kiezen. Dat geldt voor mensen die op zolder de bergen van Oostenrijk hebben nagemacrameed en er treintjes doorheen laten lopen, maar ook voor bonzai-houders. Ienie-mini-boompjes in een metalen bakje te lijf gaan met een nagelknippertje. En dat op het moment dat de rest van Nederland zich een weg baant door het struweel met een kettingzaag.
Op het stadhuisplein zijn ook bakken geplaatst waarin de bonzai bedreven kan worden. Tien metalen kisten voor tien bonzai's. Op de tekening van de architect is het al te zien. Bonzai-mensjes, keuvelend onder een bonzai-boom, op een blauw-grijs bonzai-plein. Een plein dat alleen maar te gebruiken is als Jong de Graafschap de KNVB-beker wint.
Wat een vreselijke nachtmerrie: Want dat is het. Ik laat me meeslepen in mijn griezelfantasie. Volgens de deskundige worden de ijzeren bakken bekleed met hout en heb je ineens een bankje. En komt in het gat een krentenboom. Dat is niet mis, want die bloeit mooi wit en heeft rode besjes (krenten), geliefd bij merels. De bankjes zijn dus niet altijd geschikt om op te zitten. Maar merels schijten kleine bonzaipoepjes, dus geen paniek. Rustig gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten